VRAAG: Wat is de islamitische regelgeving met betrekking tot het reciteren van Surāh Al Fātihah in de laatste twee eenheden (Rak’āt) van een Fardh Salāh?
ANTWOORD: In de Fardh Salāh heeft degene die bidt na de eerste twee eenheden (Rak’āt) een keuze – hij kan ofwel; Surāh Al Fātihah reciteren of Tasbīh reciteren, of hij kan stil blijven en dan Rukū’ en Sujūd verrichten.
Er staat in Al Qudūrī,
وهو مخير في الأخرين إن شاء قرأ الفاتحة و إن شاء سبح و إن شاء سکت
“En hij heeft een keuze met betrekking tot de laatste twee eenheden. Als hij wilt, mag hij Al Fātihah reciteren. Als hij wilt, mag hij Tasbīh (Glorificatie) reciteren en als hij wil, mag hij stil blijven.”
Het staat in Nūr ul Īdhāh en zijn commentaar, Marāqī Al Falāh,
تسن قرأة الفاتحة فيما بعد الأوليين.
“Het is Sunnah om Al Fātihah te reciteren in de eenheden (Rak’āt) na de eerste twee (Fardh-eenheden).”
Deze verklaring bewijst dat het beter is om Surāh Al Fātihah te reciteren.
Een andere Surāh reciteren na Surāh Al Fātihah in de laatste twee eenheden (Rak’āt) van een Fardh Salāh is Makrūh At Tanzīhī omdat het tegen de Sunnah is. Echter als iemand dit doet dan hoeft hij geen Sajdah As Sahw te verrichten,
ضمّ سورة في الأخريين المختار لا يکره تحريما بل تنزيها لأنه خلاف السنة و في أظهر الروايات لا يجب عليه سجدتا السهو
“Het toevoegen van een Sūrah in de laatste twee eenheden (Rak’āt) is niet Makrūh At Tahrīmī volgens de voorkeurspositie, maar het is Makrūh At Tanzīhī omdat het tegen de Sunnah is. In het meest authentieke standpunt zijn de twee prostraties van vergeetachtigheid (Sajdah As Sahw) niet noodzakelijk voor hem.” (Radd ul Muhtār, Deel 1, Pagina 338)
Allah (تعالى) weet het Beste.
Beantwoord door Muftī Shamsulhudā (عفى عنه).
