Smeekbede (Doe’a)
Lees het volgende gebed voordat je een religieus boek of Islamitische les leest. Wat je bestudeert, zul je onthouden اِنْ شَــآءَالـلّٰـه عَزَّوَجَلَّ:
اَللّٰهُمَّ افۡتَحۡ عَلَيۡنَا حِكۡمَتَكَ وَانۡشُرۡ
عَلَيۡنَا رَحۡمَتَكَ يَـا ذَا الۡجَلَالِ وَالۡاِكۡرَام
Uitspraak: Allahoemmaf-tah ‘alaina Hikmataka wan-shoer ‘alaina Rahmataka Yaa zal-Djalaali wal Ikraam.
Vertaling:
O Allah عَزَّوَجَلَّ! Open de poort van kennis en wijsheid voor ons, en wees barmhartig voor ons! O, de meest Eervolle en Voortreffelijke! [1]
اَلْحَمْدُ لِلّٰہِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ وَ الصَّلٰوۃُ وَالسَّلَامُ عَلٰی سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ ط
اَمَّا بَعْدُ فَاَعُوْذُ بِاللّٰہِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیْمِ
بِسْمِ اللّٰہِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیْمِ
De boodschap van Karbala aan de Moslimwereld.
Moge Allah de Almachtige ﷻ ons toestaan deze grote gunst van de martelaren van Karbala te gedenken en ons in hun voetsporen te laten treden. اٰمین
Beste gelovigen!
Sinds het begin van de mensheid zijn waarheid en leugen verwikkeld in een voortdurende strijd. Toen Allah de Almachtige ﷻ Sayyidoena Adam علیہ السلام schiep, dreef de arrogantie van Iblies hem ertoe om te rebelleren tegen het Goddelijke bevel, en werd hij een voortdurend vervloekte en afgewezene, en een bewoner van de Hel. Vanaf het moment dat Sayyidoena Adam علیہ السلام voet aan wal zette in dit (aardse) rijk, hebben duizenden confrontaties tussen waarheid en onwaarheid plaatsgevonden, soms manifesterend als gevechten van ideologieën, en op andere momenten als fysieke ontmoetingen tussen de krachten van goed en kwaad. Uiteindelijk schenkt Allah de Almachtige ﷻ altijd de overwinning aan de waarheid, en leugens worden altijd te schande gemaakt.
De vlakten van Karbala waren getuigen van een monumentaal conflict tussen waarheid en onwaarheid dat in de archieven van de geschiedenis en in de harten van mensen is verankerd. De persoonlijkheid die bij die gelegenheid waarheid en gerechtigheid vertegenwoordigde, Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ, wordt nog steeds herinnerd als een baken van waarheid. Tegelijkertijd is zijn tegenstander, Yazied, een synoniem geworden voor onwaarheid.
Het bloedbad van Karbala was het gevolg van de wereldse ambities van Yazied en het verraad van het Koefan-volk, dat vele brieven en uitnodigingen had gestuurd naar Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ. Deze stad (Karbala) zag het meedogenloze bloedbad van vele leden van de familie van onze geliefde Profeet Sayyidoena Mohammad al-Moestafa صَلَّی اللہ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم en hun aanhangers door de troepen van Yazied.
Het begon zo…
In het jaar 60 Hidjri verliet de gezegende metgezel van onze geliefde Profeet Sayyidoena Mohammad al-Moestafa صَلَّی اللہ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم de Qoeraan-opschrijver, Sayyidoena Amier Moe’awiyah رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ het aardse leven. Vervolgens trad zijn zoon Yazied aan. Om ervoor te zorgen dat mensen trouw aan hem zwoeren, stuurde hij brieven rond de staat. Toen de beheerder van Madienah Moenawwarah aan Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ verzocht om trouw te zweren aan Yazied, verklaarde Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ Yazied onwaardig vanwege zijn verdorven gedrag en grote en openlijke overtredingen van de wetten van de Islam.
Hij weigerde trouw te zweren ondanks het feit dat hij wist dat Yazied hem zijn gehele leven zou achtervolgen om hem dit af te dwingen. Sayyidoena Imam Hoesain’s رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ geweten en vroomheid stonden hem niet toe om trouw te zweren aan iemand die onwaardig is, om zijn leven en dat van zijn familie te redden. Zijn geweten en vroomheid stonden hem ook niet toe om de vernietiging van Moslims, de schending van Islamitische regels en schade aan de Islam te negeren.
Aan de andere kant was Yazied zich ervan bewust dat zolang Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ leefde, hij niet de kans zou krijgen om zijn oneerbare verlangens te vervullen. Het is om deze reden dat hij met geweld een oorlog afdwong en Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ en zijn bondgenoten martelde in de vlakte van Karbala.[2]
Zonder zich zorgen te maken over de gevolgen, was de weigering van Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ om trouw te zweren aan Yazied ongetwijfeld een belangrijk offer voor de religie van de Islam. Dit komt omdat Sayyidoena Imam Hoesain’s رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ belofte van trouw aan Yazied wanorde zou hebben gebracht in de Islamitische manier van leven. Bovendien zou dergelijk onheil in de Islam zijn ontstaan, waarvan het verwijderen onmogelijk zou zijn geweest. Sayyidoena Imam Hoesain’s رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ belofte van trouw zou het bewijs zijn geweest voor de goedkeuring van elke slechte daad van Yazied, en de elementen van de Shari’ah zouden daardoor geruïneerd worden. Dus in plaats van trouw te zweren aan dit corrupt individu, gaf Sayyidoena Imam Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ de voorkeur aan het ondergaan van wreedheid en mishandeling voor het voortbestaan en het bestaan van de Islam.
Ik wil me speciaal richten tot mijn Islamitische zusters…
Beste Islamitische zusters!
De wolken van problemen en zorgen zijn neergedaald over degenen die het pad betreden om de religie van de Islam te dienen[3]. Sommigen worden het doelwit van onderdrukking en wreedheden, terwijl anderen negatief worden beïnvloed door beledigingen. Het is mogelijk dat u ook soortgelijks zult ervaren terwijl u zich bezighoudt met de gezegende taak om de uitnodiging tot gerechtigheid te verspreiden. Sommigen zullen op een minachtende manier naar u verwijzen als ‘de Qoeraan-onderwijzende zuster’, anderen zullen uw gevoelens kwetsen door op een denigrerende manier naar u te verwijzen als een leraar van religieuze studies, en sommigen zullen u zelfs bespotten omdat u zich onthoudt van het ontsluieren van uzelf. U moet echter de bespottingen van mensen opzijzetten en de religie dienen[4] die ons is gebracht door de grootvader van de eervolle Sayyidoena Imam Hasan en Sayyidoena Imam Hoesain, de heilige Profeet Sayyidoena Mohammad al-Moestafa صَلَّى الـلّٰـهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم.
Als, moge Allah ﷻ verhoede, u geconfronteerd wordt met ongepaste opmerkingen van mensen, denk dan aan het verdriet van Sayyidatoena Shehr Baano, Sayyidatoena Zainab, Sayyidatoena Sakienah en de weduwen van de talrijke martelaren van Karbala رِضْوَانُ اللہِ تَعَالٰی عَلَیْہِمْ اَجْمَعِیْن.
U kunt u alleen maar voorstellen hoe deze eerbare dames zich moeten hebben gevoeld toen ze getuige waren van het martelaarschap, Shahadat, van hun geliefden. Als u zich de wreedheid voorstelt waarmee ze te maken hebben gehad, zult u merken dat uw pijn veel minder is. In feite als u aan de taferelen (van Karbala) denkt, zult u erkennen dat uw moeilijkheid eigenlijk klein is en u zult om uzelf lachen en denken: ‘Ben ik wel geconfronteerd met een moeilijkheid?’
Leeft u daarom, terwijl u stevig vasthoudt aan het touw van geduld, dit korte leven volgens de Shari’ah, de Qoeraan en Soennah.
Mogen we worden opgeofferd aan die nobele zielen die voor de waarheid stonden door hun leven te geven, hun huizen op te offeren, ondraaglijke pijn te verduren en getuige te zijn van de pijnlijke gebeurtenissen van hun kinderen die voor hun eigen ogen werden gemarteld. Ondanks deze tragedies bleven ze toegewijd aan de Islam en weigerden zich over te geven aan leugens of te buigen voor de mensen van leugens.
Enkele lessen die we uit dit enorme offer kunnen trekken zijn:
1. Men moet nooit aarzelen om de Islam te dienen[5]. Integendeel, wanneer de gelegenheid zich voordoet, moeten we een standpunt innemen voor de Islam en de groei ervan ondersteunen.
2. We moeten prioriteit geven aan Islam en Iman. Ons leven opofferen op de weg van Allah de Almachtige ﷻ moet een prijs zijn die we bereid zijn te betalen voor de verheffing en het behoud van de Islam. In feite is het een voorrecht om een stevige muur te zijn tussen waarheid en onwaarheid tegenover elk verlangen en elke moeilijkheid.
3. Als een persoon wordt omringd door de duisternis van rampen, ontberingen en moeilijkheden tijdens dit korte leven, mogen ze niet achteloos worden van de Goddelijke wetten; in plaats daarvan zouden ze deze duisternis moeten verdrijven door de lamp van de Shari’ah.
4. We zouden in elke staat Salaat moeten verrichten; of het nu thuis is of op reis, of het nu in veiligheid is of in het heetst van de strijd, men moet eraan wennen zijn hoofd te buigen in het Hof van Allah de Almachtige ﷻ.
5. Wanneer we worden geconfronteerd met moeilijkheden en calamiteiten op het pad van het dienen van de Islam, moeten we ons geen zorgen maken en klagen; we moeten eerder bedenken dat:
اَلصَّبْرُ عِنْدَ الصَّدْمَةِ الْاُولٰی
Vertaling: “Geduld is bij de eerste slag van rampspoed” (Boekhari, vol. 1, p. 441, Hadith 1302).
6. Wanneer u een belofte doet, bescherm deze dan tegen de smet van verraad en verzegel deze met het stempel van vervulling en loyaliteit.
7. Na het bereiken van de eeuwige overvloed van de Islam en Iman, mag men de kettingen van liegen, roddelen, bedrog, onderdrukking en schending van de rechten van Allah de Almachtige ﷻ of de schepping niet om zijn nek leggen.
8. Islam is een religie van vrede, dus onderdruk niemand, zelfs geen dieren. Men moet echter wel maatregelen nemen om zijn eigen leven en eer te beschermen.
9. De Moslim houdt van de nobele Qoeraan en geniet van het reciteren ervan, en verlaat het nooit – net als Imam ‘Aali Maqaam Sayyidoena Hoesain رَضِیَ اللہُ تَعَالٰی عَنْہ, wiens gezegende hoofd de nobele Qoeraan bleef reciteren terwijl zijn gezegende hoofd aan een speer geregen was.
10. Vrouwen mogen niet bezwijken voor gejammer en andere niet-Islamitische handelingen wanneer ze worden getroffen door een ramp. Denk aan de waardigheid en genade waarmee de heilige vrouwen uit de familie van onze geliefde Profeet Sayyidoena Mohammad al-Moestafa صَلَّی اللہ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم rampzalige gebeurtenissen hebben aangepakt; ze waren getuigen van de hele tragedie van Karbala, maar ze jammerden nooit, sloegen nooit op hun borst, trokken niet aan hun haar of ontsluierden zichzelf niet. In plaats daarvan bleven ze standvastig en lieten ze door hun gedrag zien dat ‘het genoegen van de Schepper, Allah de Almachtige ﷻ, boven alles staat’.
Moge Allah de Almachtige ﷻ ons de kracht geven om hierop te praktiseren en het over te brengen aan anderen.
اٰمِیْن بِجَاہِ النَّبِیِّ الْاَمِیْن صَلَّی اللہ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم
وَمَا عَلَيْنَآ إِلَّا ٱلْبَلَٰغُ
Bovengenoemde tekst komt uit het boek:
“Een boodschap van Karbala aan de Moslimwereld“
Geschreven door: Maulana ‘Ata Al-Nabi Husayni Misbahi
Vertaling en toevoegingen door: Mufti Sultaan Ahmad al-Qadri
Dankbetuigingen aan: Vertaalteam Anwaaroel Oeloom
Klik hier om het boek te downloaden (Mobiel vriendelijk versie)
[1] (Al-Mustatraf, vol. 1, p. 40 aangepast overgenomen uit Faizan e Soennat)
[2] Opmerking: om een gedetailleerd verslag van het tragedie van Karbala te lezen, zie Maktaba-toel-Madienah’s publicaties ‘Aainah-e-Qiyamat’ en ‘Sawanih Karbala’.